بررسی پیامدهای محرومیت‌های دوران کودکی بر مغز
-
“از آسیب تا افسردگی: چگونه تجربیات کودکی مسیر مغز را عوض می‌کند”
-
“نقش محرومیت‌های اولیه در شکل‌گیری مغز و اختلالات روانی”
-
“کودکی سخت، مغز آسیب‌دیده: کشف مکانیسم‌های عصبی محرومیت‌های اولیه”
“تحقیقات جدید علوم اعصاب از ارتباط بین استرس کودکی و بیماری‌های روانی پرده برمی‌دارد”
چکیده: تجربیات نامطلوب در دوران کودکی می‌توانند تأثیر مادام‌العمر بر سلامت روان و رفتار افراد داشته باشند. بزرگسالانی که در کودکی با محرومیت‌های شدید روبه‌رو بوده‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب قرار دارند.
منبع: انجمن علوم اعصاب (SfN)
پژوهشگران با استفاده از فناوری‌های مولکولی پیشرفته در مدل‌های جوندگان، در حال بررسی مکانیسم‌های عصبیِ تحت تأثیر محرومیت‌های اولیه زندگی هستند.
این یافته‌ها در نشست سالانه‌ی «علوم اعصاب ۲۰۲۲» ارائه شد که بزرگترین گردهمایی متخصصان علوم مغز و سلامت روان در جهان محسوب می‌شود.
محرومیت‌های دوران کودکی مانند سوءاستفاده، بی‌توجهی، فقر، بی‌خانمانی یا از دست دادن والدین می‌توانند تأثیرات ماندگاری بر مغز و رفتار افراد بگذارند. شواهد نشان می‌دهند که این تجربیات نامطلوب، نقش مهمی در شکل‌گیری رشد مغز دارند و با اختلال در عملکرد چندین سیستم عصبی مرتبط هستند.
بزرگسالانی که در کودکی با محرومیت‌های بیشتری مواجه بوده‌اند، بیشتر احتمال دارد به مشکلاتی مانند افسردگی و اضطراب دچار شوند. در واقع، تخمین زده می‌شود که ۲۸٪ از خطر ابتلا به اختلالات روانی در سنین بالاتر، ناشی از تجربیات نامطلوب دوران کودکی است.
با پیشرفت فناوری‌های مولکولی، دانشمندان علوم اعصاب از مطالعات روی جوندگان برای درک سلول‌های مغزی و مدارهای عصبی مرتبط با محرومیت‌های اولیه، رشد مغز و اختلالات روانی در سنین بالاتر استفاده می‌کنند.
یافته‌های جدید امروز نشان می‌دهند:
-
تفاوت‌های جنسیتی در اختلالات اضطرابی ممکن است ناشی از تغییرات در نوروپپتیدِ فاکتور آزادکننده کورتیکوتروپین (CRF) باشد که در پاسخ به استرس ترشح می‌شود. (کامیل دِمِستری، مؤسسه روانپزشکی ایالت نیویورک)
-
ارتباط جدید بین دو منطقه مغزی (یکی مرتبط با پاداش و دیگری با پاسخ به استرس) می‌تواند تأثیر محرومیت‌های اولیه را بر رفتارهای انگیزشی توضیح دهد. (تالی ز. بارام، دانشگاه کالیفرنیا، ارواین)
-
استرس در دوران بلوغ باعث افزایش حساسیت به کمبود منابع در دوران بارداری می‌شود و ترکیب این عوامل استرس‌زا، تأثیر منفی بر رفتار مادر و سلامت فرزندان دارد. (کاتلین ای. موریسون، دانشگاه ویرجینیای غربی)
-
کتامین تأثیرات جنسیتی متفاوتی بر پاسخ‌های عاطفی در موش‌هایی دارد که محرومیت‌های اولیه را تجربه کرده‌اند. (جنیفر ای. هانیکات، کالج بودوین)
تصویر یک دختربچه غمگین با اسباب‌بازی‌اش
محرومیت‌های دوران کودکی مانند سوءاستفاده، بی‌توجهی، فقر یا از دست دادن والدین می‌توانند تأثیر مادام‌العمر بر مغز و رفتار داشته باشند.
مار سانچز، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه اموری که درباره تأثیر محیط اولیه بر رشد مدارهای عصبی کنترل‌کننده فیزیولوژی استرس و تنظیم هیجان تحقیق می‌کند، می‌گوید:
«مطالعات اپیدمیولوژیک و بالینی نشان داده‌اند که محرومیت‌های اولیه زندگی یک عامل خطر اصلی برای اختلالات روانی هستند. حالا دانشمندان علوم اعصاب در حال کشف دلایل این پدیده در سطح مدارهای عصبی خاص هستند. نکته مهم در ارتباط با انسان‌ها این است که پژوهش‌های امروز بر مکانیسم‌های عصبی متمرکز شده‌اند که منجر به تأثیرات جنسیتیِ محرومیت‌های اولیه می‌شوند.»
